گروه درمانی چیست؟
مفهوم گروه درمانی این است که بیش از یک فرد به طور همزمان توسط حداقل یک درمانگر تحت درمان هستند. برخی از گروه‌ها ممکن است بیش از یک درمانگر داشته باشند. اندازه گروه بسته به نوع درمان متفاوت است. به عنوان مثال، زوج درمانی، نوعی درمان گروهی که معمولاً زوج‌ها را درمان می‌کند، از دو نفر تشکیل شده است. در حالی که گروه‌های دیگر، مانند گروه‌های سوء مصرف مواد، ممکن است شامل 10 تا 12 نفر در یک جلسه باشند.
محققانی که اثربخشی گروه‌ درمانی را مطالعه می‌کنند، عموماً 6 تا 12 نفر را در یک گروه توصیه می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که گروه درمانی های روانشناسی می‌تواند به اختلال سو مصرف مواد و اختلالات سلامت روانی همزمان، مانند افسردگی، اضطراب و اختلال شخصیت و بسیاری دیگر از مشکلات سلامت روان کمک کند.
بسته به ماهیت مشکل شما، روان درمانی گروهی می‌تواند یک انتخاب ایده آل برای رفع نگرانی‌های شما و ایجاد تغییرات مثبت در زندگی شما باشد. اگر به روان درمانی فکر می‌کنید، چندین گزینه در دسترس است. یکی از این گزینه‌ها گروه‌ درمانی است.

روان درمانی گروهی چه چیزی ارائه می‌دهد؟
بر اساس نسخه چهارم Theory and Practice of Group Psychotherapy، روان درمانی گروهی موارد زیر را ارائه می‌دهد:
    مکانی امن برای مردم برای به اشتراک گذاشتن احساسات خود و کشف ماهیت وضعیت سلامت روان خود
    مکانی برای دریافت حمایت از دیگرانی که مشکلات مشابهی را تجربه می‌کنند.
    قرار گرفتن در معرض رفتارها، افکار و باورهای جدیدی که ممکن است دیدگاه افراد را تغییر دهد.
    جایی که مردم احساس می‌کنند تنها نیستند.
    ارائه سیستم‌های پشتیبانی مثبت
    یک جایگزین مقرون به صرفه‌تر برای جلسات درمانی فردی

انواع گروه درمانی
ما به طور کلی دو دسته گروه درمانی داریم:
گروه درمانی اختصاصی
در گروه درمانی اختصاصی همه اعضای گروه مشکل مشابهی دارند. گروه های اختصاصی ما شامل:
گروه درمانی پانیک، وسواس، افزایش اعتماد به نفس، اضطراب صحبت در جمع، تروما (آسیب های روحی گذشته)، روابط بین فردی، افسردگی، اضطراب، ترک سیگار، لاغری و تناسب اندام است.
در این گروه ها تمرکز بر درمان اختلال و مشکل مشترک اعضای گروه است.
گروه درمانی عمومی
در گروه درمانی عمومی افراد با مشکلات مختلف می توانند در گروه شرکت کنند. در این گروه ها هدف رشد و توسعه فردی، افزایش خودشناسی است.  شیوه درمانی در این گروه ها متفاوت با گروه های درمانی اختصاصی است. در صورت تمایل می توانید در این گروه ها شرکت کنید.
از نظر شیوه اجرا دو نوع گروه درمانی حضوری و آنلاین داریم.
در گروه درمانی آنلاین ۸ نفر شرکت کنند به همراه درمانگر در جلسات آنلاین تصویری شرکت می کنند.

یک جلسه گروه درمانی چگونه است؟
در اغلب موارد، گروه در اتاقی با هم ملاقات می‌کنند که صندلی‌هایش به صورت دایره‌ای بزرگ چیده شده‌اند تا هر عضو بتواند سایر اعضا را ببیند. جلسه هم با معرفی اعضای گروه و بیان دلیل حضورشان در گروه آغاز می‌شود. اعضا می‌توانند تجاربشان و پیشرفت‌هایشان از جلسه قبلی تا جلسه فعلی را ذکر کنند.
شیوه اجرایی جلسه هم تا حد زیادی به اهداف گروه و سبک درمانی درمانگر وابسته است. برخی از درمانگران سبک گفتگوی آزادتری را ترجیح می‌دهند که در طول آن هرکدام از شرکت‌کنندگان طبق تشخیص خودشان و در زمان مناسب به مشارکت در گفتگوی گروهی می‌پردازند. در عوض سایر درمانگران طرح خاصی برای هر جلسه دارند و از شرکت‌کنندگان می‌خواهند تا مهارت‌های جدیدی را در کنار سایر اعضای گروه تمرین کنند.
کم‌کم که اعضای گروه در کنار هم به احساس راحتی بیشتری می‌رسند به‌راحتی می‌توانند درباره خود صحبت کنند. ابراز احساساتی که بیانشان در خارج از گروه دشوار است با امنیت روانشناختی  درون گروه فراهم می‌شود. شما کم کم حمایت مورد نیازتان را در گروه کسب می کنید و برای بیان انتظارات خودتان از سایر افراد، ترغیب خواهید شد.
اگر در مورد احساسات خودتان در گروه صحبت کنید؛ به حمایت و رضایت بیشتری خواهید رسید. به خاطر بسپارید که مقدار افشاگری در گروه را خودتان مشخص می‌کنید. اجباری برای گفتن عمیق‌ترین و درونی‌ترین افکارتان وجود ندارد.

فواید گروه درمانی
فواید گروه درمانی را می‌توان در موارد زیر بررسی کرد:
ایجاد امیدواری
امید و ایجاد آن در افراد، اولین هدف در گروه درمانی و مهم‌ترین فایده آن است. در این نوع روان درمانی افراد مختلف در شرایط گوناگون در کنار هم قرار می‌گیرند و در هر مرحله از درمان، نسبت به بهبودی امیدوارتر می‌شوند.
مشاهده افراد قدیمی‌تری که در گذر زمان و به‌واسطه گروه درمانی، بهبود پیدا کرده‌اند، برای افراد تازه‌وارد، امیدواری را به همراه دارد.
یادگیری تکنیک‌ها
گاهی افراد با مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند که تکنیک رویارویی با آن را نمی‌دانند. در جلسات گروه درمانی با یادگیری صحیح تکنیک‌های رفتاری و بین فردی، می‌توان به شکل بسیار موثرتری در مواجهه با مشکل عمل کرد.
تبادل تجربه و اطلاعات
در تجربه مشکلات روانشناختی آنچه بیش از همه، افراد را آزار می‌دهد، احساس تنهایی و عدم اطلاعات است. گروه درمانی فرصتی را برای افراد فراهم می‌کند که به تبادل تجربه و اطلاعات با یکدیگر بپردازند و افرادی را همراه خود ببینند.
احساس تعلق
حس تعلق به یک گروه خاص می‌توان انگیزه افراد را برای بهبودی و بازگشت به روال طبیعی زندگی افزایش دهد. حضور در جلسات گروه درمانی باعث افزایش احساس تعلق در افراد می‌شود و به آن‌ها حس تعلق را تزریق می‌کند. به این‌صورت تلاش می‌کنند هر چه بهتر و با توان بیشتری به همراهی با گروه بپردازند.
صحبت درباره تجربه مشترک
تجربه مشترک، اتفاقی است که گروه درمانی آن را به‌خوبی تقویت می‌کند. در طول جلسات مشاوره گروه درمانی و به‌ویژه گروه درمانی خصوصی، افراد به صحبت درباره تجربه مشترک خودشان می‌پردازند. این کار کمک می‌کند که گروه، معنا و مفهوم درستی پیدا کند و در استفاده صحیح از تجربیات دیگران بسیار مفید است.
تخلیه هیجانی
گروه درمانی فرصتی را فراهم می‌کند که هیجانات در مسیر درست خود شناخته و سپس بروز داده شوند. بنابراین تخلیه هیجانی اتفاقی است که به ایجاد حال بهتر و روند بهبودی افراد کمک می‌کند.
تقویت مهارت‌های اجتماعی
ارتباط با یک جمع یا گروهی که احساس تعلق در آن شکل می‌گیرد، مهم‌ترین اقدام برای تقویت مهارت‌های اجتماعی است. بنابراین بهتر است با انجام گروه درمانی و اهمیت دادن به آن، در این راستا بکوشید.

معایب گروه درمانی
معایبی که ممکن است افراد در روان درمانی گروهی تجربه کنند عبارتند از:
    مرکز توجه نبودن: سطح مداخله برای هیچ فردی به اندازه درمان فردی متمرکز و شدید نیست.
    محرمانه بودن کمتر: اگرچه طبق قوانین گروه درمانی به اعضای گروه به طور کلی آموزش داده می‌شود که اطلاعات و رویدادهایی که در گروه رخ می‌دهد باید محرمانه نگه داشته شوند و فقط باید در طول درمان با اعضای گروه به اشتراک گذاشته شوند، اما احتمال نقض محرمانه بودن بیشتر است.
    پتانسیل طفره رفتن اجتماعی: برخی از افراد در گروه‌ها در واقع تغییراتی ایجاد نمی‌کنند بلکه به سادگی بر موفقیت دیگران سوار می‌شوند. گروه‌ها ممکن است به افراد بی‌انگیزه اجازه دهند مسائل خود را پنهان کنند و از پاسخگویی اجتناب کنند.
    انعطاف کمتر: گروه‌ها معمولاً در زمان‌های خاصی گرد هم می‌آیند. فرصت کمتری برای قرار دادن درمان در برنامه شخصی فرد وجود دارد.
    نامناسب بودن برای تمام افراد: گروه درمانی ممکن است برای انواع خاصی از افراد، مانند افرادی که به شدت ضداجتماعی، بسیار خجالتی، تکانشی و منفعل – پرخاشگر هستند، نامناسب باشد.
    شکل گیری اتحاد بین گروه‌های خاص: گاهی اوقات، اتحادهای خاصی به صورت گروهی شکل می‌گیرد و این زیرگروه‌ها سایر اعضای گروه را مورد هدف قرار می‌دهند و آنها را بدنام می‌کنند. البته یک درمانگر با تجربه این موضوع را مدیریت و از آن جلوگیری می‌کند.

انواع روش های گروه درمانی
انواع مختلفی از گروه درمانی وجود دارد و مدل‌های درمانی از گروهی به گروه دیگر متفاوت است. در ادامه پنج مورد از رایج‌ترین انواع گروه درمانی توضیح داده خواهد شد.
گروه‌های آموزشی روانی
گروه درمانی روانی آموزشی بر منبع قابل اعتمادی متمرکز است که به اعضا در مورد شرایط آنها آموزش می‌دهد و راهبردهای مقابله‌ای جدیدی را برای آنها ارائه می‌دهد. این گروه‌ها معمولاً روی یک وضعیت خاص مانند اختلال مصرف مواد، اضطراب یا فوبیا تمرکز می‌کنند.
گروه‌های توسعه مهارت‌ها
گروه‌های توسعه مهارت‌ها، مهارت‌هایی را که اعضا برای مقابله با برخی شرایط سلامت روان به آن نیاز دارند، معرفی و بهبود می‌دهند. این گروه‌ها ممکن است جنبه‌هایی از گروه‌های آموزشی روانی را در بر گیرند. با این حال، هدف کلی شامل تقویت منابع رفتاری و شناختی اعضا برای کمک به انتخاب‌های مثبت و اجتناب از موقعیت‌های مضر است.
گروه‌های شناختی رفتاری
گروه درمانی شناختی رفتاری تلاش می‌کند تا باورهای فرد که منجر به رفتارهای منفی یا مضر می‌شود، بازسازی کند. برای مثال، گروه‌های رفتاری شناختی که بر اختلال مصرف مواد تمرکز می‌کنند، با شناسایی موقعیت‌ها و محیط‌هایی که رفتار اعتیادآور را تحریک می‌کنند، شروع می‌کنند. با این درک، اعضا می‌توانند استراتژی‌های مدیریتی را توسعه دهند که از کاهش استفاده پشتیبانی می‌کند.
گروه‌های پشتیبانی
گروه‌های حمایتی می‌توانند به مردم کمک کنند تا با تغییرات مهم زندگی مانند از دست دادن یک عزیز کنار بیایند. در گروه‌های حمایتی، اعضا بدون قید و شرط پذیرش می‌شوند. این گروه همچنین اعضای خود را تشویق می‌کند تا در مورد اعتقادات و رفتارهای شخصی خود فکر کنند.
گروه‌های فرآیندی بین فردی
مدل گروهی فرآیند بین فردی از رویکرد روان پویشی برای ترویج تغییرات مثبت استفاده می‌کند. سایکودینامیک مکتبی از روانشناسی است که تجربیات اولیه زندگی و باورها و احساسات ناخودآگاه افراد را اساس شخصیت و رفتار آنها می‌داند. تمرکز گروه‌های فرآیند بین فردی بیشتر بر پویایی گروه‌های بین فردی و کمتر بر روانشناسی فردی است.

گروه درمانی برای چه مشکلاتی مناسب است؟
1. اضطراب اجتماعی: گروه تراپی یک محیط حمایتی برای افرادی که با اضطراب اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند، فراهم می‌کند. با تعامل با دیگران در یک محیط امن، شرکت‌کنندگان می‌توانند به تدریج مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کنند، اعتماد به نفس خود را بالا برده و انزوای اجتماعی را کاهش دهند.
2. سوء مصرف مواد: گروه تراپی در درمان مسائل سوء مصرف مواد موثر است. فضایی را برای افراد فراهم می کند تا تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، حمایت متقابل دریافت کنند و  راهبردهای مقابله‌ای را از یکدیگر بیاموزند.
3. افسردگی: گروه تراپی می‌تواند برای افرادی که افسردگی را تجربه می‌کنند، مفید باشد. عضویت در یک گروه حمایتی می‌تواند با احساس تنهایی و انزوا مبارزه کند و با به اشتراک گذاشتن تجربیات و راهبردهای مقابله امید بخش باشد.
4. غم و اندوه و از دست دادن: گروه تراپی می‌تواند به افراد در مواجهه با غم و اندوه کمک کند. اعضا می‌توانند احساسات خود را بیان کنند، موضوعات مربوط به خود را به اشتراک بگذارند و از دیگرانی که تجربه‌های مشابهی را تجربه کرده‌اند، حمایت دریافت کنند. گروه تراپی به طی کردن بهتر روند سوگواری کمک نموده و فضایی را برای بهبودی و رشد شخصی فراهم می‌کند.
5. مسائل مربوط به رابطه: گروه تراپی برای پرداختن به مشکلات بین فردی و مسائل روابط مناسب است. شرکت‌کنندگان می‌توانند مهارت‌های ارتباطی خود را کشف و بهبود ببخشند، بینش‌هایی در مورد الگوهای روابط به دست آورند، از دیگران بازخورد دریافت کنند و راه‌های سالم‌تری برای برقراری ارتباط با دیگران بیاموزند.
نکته: توجه به این نکته مهم است که گروه تراپی ممکن است برای همه یا هر مشکلی مناسب نباشد. برخی از افراد ممکن است از درمان فردی یا ترکیبی از درمان فردی و گروهی سود بیشتری ببرند. مناسب بودن گروه تراپی باید به صورت موردی و با در نظر گرفتن نیازها و ترجیحات خاص فرد ارزیابی شود.

_________________________________________________________

مقالات دیگر