اتلوفوبیا یا ترس از کامل نبودن چیست؟
اتلوفوبیا یا ترس از کامل نبودن چیست؟
کلمه ی اتلوفوبیا از دو کلمه ی یونانی گرفته شده است:
اتلو (Atelo) به معنی ناقص بودن و پسوند فوبیا (phobia) به معنی ترس می باشد
بنابراین کلمه ی اتلوفوبیا از نظر لغوی به معنای ترس از بی کفایتی و ناقص بودن است.
افرادی که از اتلوفوبیا رنج می برند هنگامی که انتظاراتشان با واقعیت تطابق نداشته باشند، اغلب از استرس و اضطراب بیش از اندازه ای رنج می برند.
فردی که به ترس از کودک نمایى مبتلا است، دائم نگران است که هر کاری که انجام می دهد، نادرست و یا ناکافی، غیر قابل پذیرش و یا کاملا اشتباه باشد.
کارهای روزانه مانند تماس تلفنی، ارسال ایمیل، غذا خوردن و یا صحبت کردن در مقابل دیگران می تواند برای افراد اتوفوبیک، نگران کننده و بسیار چالش برانگیز باشد.
زیرا آن ها می ترسند که در انجام کار هایشان دچار مشکل شده و یا اشتباهی از آن ها سر بزند.
این نوع تفکر، زمینه ای برای قضاوت و ارزیابی خود، به صورت غیر آگاهانه می باشد.
علائم اتلوفوبیا
ترس شدید از اشتباه کردن: افراد مبتلا به اتلوفوبیا از هرگونه خطا و نقصی وحشت دارند و به همین دلیل، از انجام بسیاری از فعالیتها خودداری میکنند.
تردید مداوم: این افراد به طور مداوم در مورد تواناییها و صلاحیتهای خود تردید دارند و به همین دلیل، در تصمیمگیری و انجام کارها دچار مشکل میشوند.
نیاز به تایید دیگران: اتلوفوبیا به شدت به دنبال تایید و تشویق دیگران هستند و عزت نفس آنها به نظرات دیگران وابسته است.
ترس از شکست: این افراد از شکست خوردن به شدت میترسند و به همین دلیل، از چالشهای جدید و ریسکپذیری دوری میکنند.
ناتوانی در لذت بردن: اتلوفوبیا به دلیل تمرکز بیش از حد بر روی نقصها و اشتباهات، از لذت بردن از زندگی و فعالیتهای مختلف محروم میشوند.
دلایل اتلوفوبیا
آتلوفوبیا میتواند بیولوژیک باشد؛ اما این فوبیا معمولا نتیجهٔ یک تجربهٔ آسیبزاست که فرد در آن، طعم شکست را چشیده است. همچنین فشار زیاد برای کامل بودن هم یکی دیگر از دلایلی است که باعث اتلوفوبیا میشود.
بنابراین اگر شخصی در محیطی خشک و با والدینی سختگیر بزرگ شود که مدام او را از شکست میترسانند، ممکن است دچار این فوبیا شود. برخی از تجربیات خانوادگی که سبب ایجاد این فوبیا میشوند عبارتاند از:
آزار و اذیت شدید و تنبیه شدن برای انجام کار اشتباه
سابقه خانوادگی فوبیا، اختلالات اضطرابی یا سایر شرایط سلامت روان
بزرگ شدن در محیطی که به انسان میآموزد باید برای کمال تلاش کند
القای حس کافی نبودن
و …
همانطور که گفتیم بسیاری از این تجربهها که میتوانند تا آخر عمر بر زندگی یک فرد تاثیر بگذارند، در خانواده اتفاق میافتند؛ جفری یانگ در کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید درباره اینکه ریشه بسیاری از مشکلات ما به گذشته بازمیگردد صحبت میکند و به ما یاد میدهد الگوهای نادرست رفتاری را شکست دهیم.
عواقب اتلوفوبیا
ترس از ناکامل بودن میتواند عواقب منفی متعددی برای زندگی فرد داشته باشد، از جمله:
افت تحصیلی یا شغلی: ترس از اشتباه و شکست میتواند مانع از پیشرفت تحصیلی یا شغلی فرد شود.
مشکلات در روابط: اتلوفوبیا میتواند به روابط فرد با دیگران آسیب برساند، زیرا این افراد از صمیمیت و نزدیکی عاطفی با دیگران اجتناب میکنند.
اختلالات سلامت روان: اتلوفوبیا میتواند منجر به بروز اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات سلامت روان شود.
آیا اتلوفوبیا همان کمالگرایی است؟
جواب این سوال منفی است و اتلوفوبیا با کمالگرایی متفاوت است. کمالگرایی یک ویژگی شخصیتی است؛ کسی که به کمالگرایی دچار است تلاش میکند بیعیب و نقص باشد و بالاترین استانداردها را رعایت کند.
اما اتلوفوبیا یک ترس بسیار واقعی و جدی از نقص است. فردی که مبتلا به کودک نمایی یا اتلوفوبیا است ممکن است از هر موقعیتی که فکر میکند در آن ممکن است مرتکب اشتباه شود اجتناب کند و آن را تهدیدآمیز بداند.
درمان اتلوفوبیا
خوشبختانه، اتلوفوبیا با روشهای مختلفی قابل درمان است، از جمله:
درمان شناختی رفتاری: این نوع درمان به فرد کمک میکند تا افکار و باورهای منفی خود را در مورد نقص و اشتباه به چالش بکشد و آنها را با افکار واقعبینانهتر جایگزین کند.
دارو درمانی: در برخی موارد، داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی میتوانند به کاهش علائم اتلوفوبیا کمک کنند.
گروه درمانی: گروه درمانی میتواند به افراد مبتلا به اتلوفوبیا کمک کند تا با افراد دیگر که تجربیات مشابهی دارند، ارتباط برقرار کنند و از تجربیات و راهکارهای آنها استفاده کنند.
راهکارهای خودمراقبتی برای اتلوفوبیا
تمرین خودآگاهی:
توجه به افکار و احساسات خود در مورد نقص و اشتباه
به چالش کشیدن افکار منفی و جایگزینی آنها با افکار واقعبینانهتر
پذیرش نقص و اشتباه به عنوان بخشی از زندگی
تمرین ذهنآگاهی:
تمرکز بر روی زمان حال
توجه به افکار و احساسات خود بدون قضاوت
پذیرش تجربیات خود بدون تلاش برای تغییر آنها
ورزش منظم:
فعالیتهای ورزشی هوازی مانند پیادهروی، دویدن و شنا
فعالیتهای ورزشی قدرتی مانند وزنهبرداری و یوگا
فعالیتهای ورزشی گروهی مانند فوتبال، والیبال و بسکتبال
تغذیه سالم:
مصرف میوهها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات
مصرف پروتئینهای کمچرب مانند مرغ، ماهی و لوبیا
محدود کردن مصرف غذاهای فرآوریشده، فستفود و شکر
خواب کافی:
خواب ۷ تا ۸ ساعت در شب
ایجاد یک برنامه خواب منظم
رعایت بهداشت خواب مانند تاریک کردن اتاق و خاموش کردن وسایل الکترونیکی قبل از خواب
فعالیتهای آرامشبخش:
یوگا
مدیتیشن
تنفس عمیق
ماساژ
گوش دادن به موسیقی آرامشبخش
گذراندن وقت در طبیعت
مهارتهای مقابلهای:
تکنیکهای آرامشبخشی مانند تنفس عمیق و رهاسازی عضلانی
تکنیکهای حل مسئله
تکنیکهای مدیریت زمان
جراتورزی
حمایت اجتماعی:
صحبت با دوستان و اعضای خانواده
پیوستن به گروههای حمایتی
دریافت کمک از متخصصان سلامت روان
_________________________________________________________
مقالات دیگر